《黄帝内经灵枢·寒热病》:“阳气盛则嗔目,阴气盛则瞑目。”说明多寐病的病理主要是由于阴盛阳虚所致,因阳主动,阴主静,阴盛故多寐病[5]。后世医家对多寐病一证又有进一步的阐述,如《脾胃论·肺之脾胃虚论》认为:“脾胃之虚怠惰嗜卧。”《丹溪心法·中湿》指出:“脾胃受湿,沉困无力,怠惰好卧。”可见多寐病...
“多寐”一词在祖国医学的解释是,阴盛阳衰所引起的嗜眠证,也就是我们平常所说的嗜睡。“多寐”的主要特征表现是不分昼夜,时时欲睡,喊之即醒,醒后复睡。 关于“多寐”的记载,该病名最早见于清朝沈金鳌的《杂病源流犀浊•不寐多寐源流》:“多寐心脾病也,一由心神混浊,不能自主;一由心火虚衰,不能生土而健...
多寐是一般所说的“嗜眠症”,其特点是不论昼夜时时欲睡,呼之能醒醒后复睡。《灵枢·寒热病》篇曰:“阳气虚则瞑目,阴气盛则瞑目”。《丹溪心法·中湿》指出:“脾胃受损沉困无力怠情好卧。”可见多寐病的病因病机多为阴气盛,脾虚湿盛所致。概述 多寐,病证名。同多眠症。《杂病源流犀烛·不寐多寐源流》...
多寐[病]多寐[病]是2010年公布的中医药学名词。定义 以白天发作,难以控制的入睡,唤之能醒,醒后又睡为主要表现的疾病。出处 《中医药学名词》。
•“多寐”病名最早出自清代·沈金鳌《杂病源流犀烛》,认为多寐是心脾之病 。而中医古籍中的“多卧”“嗜睡”“喜睡”等与多寐的临床特征相符。 •《灵枢·大惑论》中便以问答的形式,对多寐的病因病机进行了探讨,认为寐寤是卫气周身循环的一种生理现象,并提出肠胃大而皮肤湿之...
多寐(西医病名:发作性睡病) 多寐之病名见于《杂病源流犀烛·不寐多寐源流》:“多寐,心脾病也。一由心神昏浊,不能自主;一由心火虚衰,不能生土而健运。”主要指突寐。 多寐多因痰浊内阻,清阳不升等所致。以白天有发作性、难以控制入睡为主要表现的脑神疾病。 本病多见于西医学所说的发作性睡病。 [诊断...
多寐 多寐是指不论昼夜,时时欲睡,呼之能醒,醒后复睡的病证。西医的发作性睡病、神经官能症、精神病的某些患者,其症状与多寐类似者,可参考本证辨证论治。1、不分白天黑夜,不分场合地点,随时可以入睡,但呼之能醒,但未几又已入睡。2、某些热性或慢性疾病过程中出现嗜睡,每为病程严重的预兆,不属本证...
多寐,亦称嗜睡、多卧、嗜眠、多眠等。是指不分昼夜,时时欲睡,呼之即醒,醒后复睡的病情。 《灵枢经·大惑论》曰:“人之多卧者,何气使然?岐伯曰:此人肠胃大而皮肤湿,而分肉不解焉。……肠胃大,则胃气行留久,皮肤湿,分肉不解,则行迟。留于阴也久,其...
多寐,病證名。同多眠症。《雜病源流犀燭.不寐多寐源流》謂多寐為心肺之病。一由心神昏濁,不能自主;一由心火虛衰,不能生土而健運。可以多種原因引起。若體重或浮而多寐,為濕勝,宜平胃散加防風、白朮。食方已即睏倦欲臥,為脾氣弱不勝食氣,俗稱飯醉,宜六君子湯加山楂、神曲、麥芽。四肢怠惰而多寐,為氣...